%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Πολλοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι θεωρούν ότι η αξιοποίηση ενός κοιτάσματος υδρογονανθράκων είναι αποκλειστική συνάρτηση της τιμής του αργού πετρελαίου. Επιπροσθέτως συνδέουν και συγχέουν την εκμετάλλευση με την τιμή του αργού πετρελαίου. Και τα δύο αποτελούν στρατηγικό λάθος.
Η τιμή των $ 30/Βαρέλι αργού πετρελαίου επηρεάζει κυρίως την παραγωγή πετρελαίου που γίνεται τώρα από τις αμμόπισες του Καναδά και της Βενεζουέλας και την παραγωγή αργού πετρελαίου από τα σχιστολιθικά πετρώματα π.χ Ντακότα των Η.Π.Α. Δευτερευόντως επηρεάζουν την εκμετάλλευση των μικρών κοιτασμάτων πετρελαίου, κάτω των 100 Εκ. Βαρελιών, που βρίσκονται σε θαλάσσια βάθη άνω των 2500 μέτρων και σε ολικό βάθος εκμετάλλευσης άνω των 8500 μέτρων.
Άρα βλέπουμε δύο ακόμη παράγοντες να επηρεάζουν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το θαλάσσιο βάθος και το μέγεθος/ποσότητα του κοιτάσματος και μάλιστα ισχύει για τα κοιτάσματα που είναι ήδη σε φάση εκμετάλλευσης κι όχι αυτά που είναι στο στάδιο έρευνας.
Στην Ελλάδα έχουμε απτά παραδείγματα που δείχνουν ότι κοιτάσματα πετρελαίου των 30 Εκ. Βαρελιών που βρίσκονται σε θαλάσσιο βάθος 30-40 μέτρων είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα. Τέτοια περίπτωση είναι η εκμετάλλευση του κοιτάσματος ΕΨΙΛΟΝ στον κόλπο της Καβάλας που την εταιρεία Energean.
Η άντληση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015 με ημερήσια παραγωγή 1500 βαρέλια. Το κόστος εκμετάλλευσης είναι περίπου $ 12/Βαρέλι και πώληση στην τιμή των $ 32/Βαρέλι αφήνει ένα κέρδος της τάξης των $ 20/Βαρέλι. Συνολικά η εταιρεία αντλεί από τον κόλπο της Καβάλας 3000 βαρέλια ημερησίως. Για αυτή την ημερήσια παραγωγή απασχολούνται 400 άτομα κι αυτό δεν είναι μία λεπτομέρεια. Το ερώτημα είναι αν έχουμε στην Ελλάδα άλλη τέτοια περίπτωση. Κι η απάντηση είναι βεβαίως θετική.
Βορείως της Κέρκυρας στα Διαπόντια νησιά στο θαλάσσιο οικόπεδο 1 της ελληνικής ΑΟΖ, το θαλάσσιο βάθος είναι 30 μέτρα, δηλαδή τόσο όσο και στον κόλπο της Καβάλας και το κοίτασμα είναι της τάξης των 2Δις Βαρελιών, δηλαδή ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από αυτό που έχει η Energean στον κόλπο της Καβάλας. Η ημερήσια παραγωγή θα είναι της τάξης των 200000 βαρελιών ημερησίως. Στο πλαίσιο του μεγάλου διαγωνισμού υπάρχει προσφορά για την εκμετάλλευση από τα ΕΛΠΕ. Και πάλι η ερώτηση είναι απλή. Γιατί δεν έχει ανοίξει ακόμα αυτός ο φάκελος, αφού αφορά αποκλειστικά ελληνική εταιρεία και δεν μπορούν να υπάρχουν ούτε ιδεολογικά κολλήματα.
Ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο που αφορά την λανθασμένη συσχέτιση του κόστους εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου με την τιμή του αργού πετρελαίου στην αγορά που αναφέρεται στις αμμόπισες και σχιστολιθικό πετρέλαιο. Στον Καναδά η πετρελαιοπαραγωγή μειώθηκε κατά 1.5 Εκ. βαρέλια/ημέρα από τις αμμόπισες, το ίδιο και της Βενεζουέλα, όπου βλέπουμε μείωση της πετρελαιοπαραγωγής από το σχιστολιθικό πετρέλαιο, διότι η αξιοποίηση τους προϋποθέτει τιμές άνω των $ 60/Βαρέλι αργού πετρελαίου...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=23759&l=gr
